De Kracht van Ongefilterde Schoonheid: Waarom We Mooi Genoeg Zijn Zoals We Zijn
In een wereld die steeds meer gefilterd wordt door technologie en sociale verwachtingen, is het mijn missie als fotograaf om terug te keren naar de basis—naar de rauwe, ongefilterde schoonheid van het menselijk lichaam. We leven in een tijdperk waarin we voortdurend worden geconfronteerd met perfecte beelden op sociale media, beelden die vaak ver verwijderd zijn van de werkelijkheid. Het lijkt alsof we zijn gaan geloven dat we pas mooi zijn als we onszelf aanpassen aan die kunstmatige standaarden. Maar ik wil het tegenovergestelde laten zien.
Als fotograaf geloof ik niet in perfectie. Perfectie is een illusie, een gefabriceerd concept dat ons meer kwaad dan goed doet. Waar ik in geloof, is in authenticiteit. In het vastleggen van mensen zoals ze zijn—zonder opsmuk, zonder lagen van make-up, zonder de verleidingen van Photoshop. Ik wil de schoonheid vieren die al in ieder van ons aanwezig is, zonder de behoefte om iets te veranderen.
De afgelopen jaren heb ik talloze portretten gefotografeerd, en wat me telkens weer opvalt, is hoe onzeker mensen zijn over hun eigen lichaam. Ze willen dat ik hun foto’s aanpas, of het nu gaat om een kleiner buikje, grotere borsten, een strakker gezicht of het wegwerken van littekens. Hoe vaak ik ook mensen voor mijn lens heb gehad, de vraag om aanpassingen blijft terugkomen. Dit heeft me aan het denken gezet: waarom zijn we zo hard voor onszelf? Waarom geloven we dat we niet goed genoeg zijn zoals we zijn?
De maatschappij en vooral de media spelen hier een grote rol in. Wat we zien op Instagram, TikTok, en in tijdschriften is vaak verre van de werkelijkheid. Filters en fotobewerkingstechnieken creëren een ideaalbeeld dat simpelweg onhaalbaar is. Het probleem is dat we die beelden als norm zijn gaan beschouwen, en daardoor verliezen we de waardering voor ons natuurlijke zelf. We vergelijken onszelf constant met iets dat niet echt is, en dat heeft zijn tol geëist op ons zelfbeeld.
Een ander aspect wat ik vaak zie, is de invloed van de boudoir-industrie. Veel van deze shoots beginnen met een sessie bij een make-up artist. Hoewel ik begrijp dat mensen zich op hun gemak willen voelen en er op hun best uit willen zien, draagt dit ook bij aan het idee dat we pas mooi zijn met een laagje make-up. Het versterkt de overtuiging dat ons natuurlijke gezicht, onze natuurlijke huid, niet voldoende is. En dat is een boodschap die ik wil uitdagen.
Echte schoonheid zit niet in het wegwerken van onze ‘onvolkomenheden’. Het zit niet in het aanpassen van ons lichaam aan de idealen die de maatschappij ons oplegt. Echte schoonheid zit in het omarmen van wie we werkelijk zijn, met al onze unieke kenmerken en eigenaardigheden. Die littekens, rimpels, moedervlekken—ze vertellen een verhaal. Ze maken ons tot wie we zijn. En dat is wat ik wil vastleggen met mijn fotografie.
Daarom maak ik er een punt van om mijn foto’s niet te bewerken. Wat je ziet, is wat je krijgt. Geen filters, geen Photoshop. Alleen jij, zoals je werkelijk bent. Want ik geloof dat er kracht zit in die kwetsbaarheid, in het tonen van je ware zelf. We hebben geen bewerkingen nodig om mooi te zijn. We zijn al mooi genoeg zoals we zijn.
Het is tijd dat we stoppen met het najagen van onrealistische schoonheidsidealen en in plaats daarvan onze eigen, natuurlijke schoonheid vieren. Laat ons de moed hebben om ongefilterd en onbevreesd te zijn. Om onszelf te laten zien zoals we werkelijk zijn, zonder schaamte, zonder twijfel. Dat is waar echte schoonheid begint.
Dus waarom denken we dat we pas mooi zijn als we de realiteit kunnen vervormen? Omdat we dat zijn gaan geloven door de beelden die ons constant omringen. Maar het is aan ons om dat te veranderen. Laten we opnieuw leren waarderen wat echt is, wat authentiek is, en de kracht vinden in ons onbewerkte zelf.